Około 380 tys. Polaków cierpi z powodu owrzodzeń podudzi. Zdecydowanie częściej problem ten dotyczy kobiet, szczególnie starszych. W skrajnych przypadkach pacjenci mają otwarte rany nawet od 40 lat. Przychodzą do Centrum Flebologii pozbawieni chęci do życia. Z bólu nie mogą spać. Obraz beznadziejnie powiększającej się rany, często przykrego zapachu odizolował ich od świata. Są po wielu próbach leczenia, nawet przeszczepach. Stracili wszelką nadzieję.
Jak to się zaczyna? W wyniku trwającej wiele lat niewydolności żylnej, tkanki nie są odpowiednio dotlenione i odżywiane. Stają się więc coraz bardziej "zatrute" produktami odpadowymi przemiany materii. Zmiany te najszybciej widać wokół kostek, bo tam najsilniej zalega krew. Skóra brązowieje, staje się bardzo słaba, łuszczy się i swędzi. Jakikolwiek uraz w okolicy kostki rozpoczyna proces chorobowy. Najczęściej pacjentom wydaje się, że właśnie upadek, czy skaleczenie jest tego przyczyną. Podejmują leczenie dermatologiczne, koncentrujące się na zamknięciu rany, niestety bez żadnych efektów.
Pacjenci Centrum Flebologii z owrzodzeniami podudzi to:
pacjenci posiadający wiele lat nieleczone żylaki, czyli z uszkodzonym układem żył powierzchniowych,
pacjenci po przebytych zakrzepicach żył głębokich czyli z uszkodzonym układem żył głębokich,
pacjenci z owrzodzeniami o etiologii tętniczej, limfatycznej, mieszanej, chorujący na cukrzycę lub o innej etiologii.
Pierwsze dwie grupy to aż 80% pacjentów w proporcji 60% do 40%.
Dawniej uważano, że wszystkie owrzodzenia podudzi wynikają z uszkodzeń układu głębokiego żył. Uszkodzenia takie są nieodwracalne, dlatego medycyna nie miała dobrych wiadomości dla pacjentów. Jeśli dodatkowo układ żył powierzchniowych był uszkodzony, traktowano to jako defekt mało znaczący i odradzano usuwanie żylaków.
Zapraszamy na naszą stronę poświęconą w całości zakrzepicy żył głębokich Zakrzepica-SOS.pl.
Pojawienie się technik dopplerowskich pozwoliło zauważyć, że większość pacjentów z owrzodzeniami podudzi ma uszkodzony układ żył powierzchniowych, a te żyły można z sukcesem poddać korekcie zabiegowej. Także jest możliwa poprawa funkcjonowania układu głębokiego przez usunięcie problemów związanych z uszkodzonym układem powierzchniowym, czyli żylaków. Doświadczenia pokazują, że po takich zabiegach wydolność układu głębokiego wzrasta do 30%. Pacjenci z owrzodzeniami bardzo często są kierowani przez nas do operacji, metod endowaskularnych lub nawet bardzo małoinwazyjnej skleroterapii.
U tych, u których doszło do uszkodzenia żył głębokich, najczęściej właściwe techniki kompresyjne pozwalają skutecznie przeciwdziałać ponownym nawrotom choroby. Zapewniamy pacjentom zaopatrzenie w wyroby kompresyjne JOBST®.
Wielu pacjentów z grupy trzeciej kierujemy do innych ośrodków, zgodnie z przyczyną powstania ran.
Nie koncentrujemy się w naszym leczeniu na samej ranie. Nie mniej zasady jej pielęgnacji muszą być bezwzględnie przestrzegane i dostosowane do stanu tkanek. Opatrunki stosowane w leczeniu owrzodzeń:
utrzymują optymalną wilgotność w ranie, usuwając nadmiar wysięku i toksycznych bakterii czy grzybów,
są okluzyjne, tzn. izolują ranę przed dostępem powietrza i zanieczyszczeń, ale jednocześnie pozwalają na wymianę gazową,
izolują ranę termicznie: rany przewlekłe najlepiej goją się w lekko podwyższonej temperaturze, ok. 37 stopni Celsjusza,
chronią delikatną, nową tkankę,
mogą być stosowane po uciskiem bandaży kompresyjnych,
pozwalają na ich rzadkie zmiany: w przypadku owrzodzeń żylnych najlepiej opatrunek jest zmieniać raz na tydzień, ponieważ częsta zmiana drażni nowej tkanki i niszczy procesy naprawcze.
Przedstawiamy najczęściej stosowane pojęcia związane z niewydolnością żylną wraz z wyjaśnieniem, co one oznaczają. To, mamy nadzieję, pomoże zrozumieć, o czym mówi do Ciebie flebolog, czyli lekarz specjalizujący się w diagnostyce i leczeniu niewydolności żylnej kończyn dolnych.
Przepiękne stylizacje kanadyjskiej modelki BERLANGE PRESILUS, która cierpi z powodu zespołu Klippela Trenaunaya. Jej jedna noga pokryta jest zamianami naczyniowymi i rozległymi żylakami. Wyroby kompresyjne łagodzą Jej ból, ale i dodają wyjątkowego piękna.
W poprzedniej części artykułu wymieniliśmy najczęstsze przyczyny obrzęków nóg wynikające z zaburzeń układu naczyń żylnych oraz limfatycznych. Teraz czas na pozostałe przyczyny obrzęku nóg: ciąża, choroby nerek, wątroby, niewydolność serca, niedoczynność tarczycy, urazy, działania leków
Lato, upały – wiele osób zauważa na swoich stopach i podudziach obrzęki: nogi „wylewają się” z butów, skarpetki pozostawiają odciśnięte ślady. Jeśli obrzęki pojawiają się tylko sporadycznie i mijają po dłuższym wypoczynku – nie ma problemu. Niepokój powinny jednak wzbudzić silne, a także często nawracające obrzęki. Mogą wskazywać na poważną chorobę.
