Wtórny obrzęk limfatyczny powstaje w wyniku uszkodzenia lub usunięcia węzłów chłonnych zabiegiem operacyjnym bądź radioterapią, urazów uszkadzających duże pnie limfatyczne np. poprzez rany cięte, czy poparzenia czy innych czynników upośledzających funkcjonowanie układu limfatycznego.
Najczęstsze przyczyny wtórnego obrzęku limfatycznego to:
Leczenie choroby nowotworowej: usunięcie węzłów chłonnych po operacji zakłóca przepływ limfy, a radioterapia może doprowadzić do zwłóknienia naczyń limfatycznych.
Guzy: mogą rosnąć i naciskać na naczyniach limfatycznych, blokując przepływ i powodując obrzęk limfatyczny. Guzy często powodują obrzęk limfatyczny, który różni się tym, że rozpoczyna się w górnej części kończyny (inne przyczyny obrzęku zazwyczaj powodują obrzęk, który rozpoczyna się w pierwszej kolejności w dolnej części kończyny).
Uraz: uszkodzenie ciała może uszkodzić kruche naczynia limfatyczne i prowadzić do rozwoju obrzęku limfatycznego.
Infekcja: zakażenia mogą powodować stany zapalne i trwałe uszkodzenie naczyń limfatycznych.
Przewlekła niewydolność żylna: ciężka przewlekła niewydolność żylna może przeciążyć układ limfatyczny, co prowadzi do rozwoju obrzęku żylno-limfatycznego. Często stan ten pogarszają inne choroby i czynniki: niewydolność serca, niewydolność nerek, choroby wątroby, nieleczoną bezdech senny, otyłość, paraliż lub niedowład, nadciśnienie płucne, niektóre leki. Obrzęk żylny może rozwijać się u pacjentów z prawidłowym układem naczyń chłonnych lub u pacjentów z niewydolnością limfatyczną.
Otyłość: otyłość jest niezależnym czynnikiem ryzyka wystąpienia obrzęku limfatycznego, zwłaszcza w leczeniu raka. Pacjenci chorobliwie otyli (BMI> 59) charakteryzują się wysokie ryzyko spontanicznego rozwoju obrzęku limfatycznego kończyny dolnej.
Filariozę: pasożytnicza choroba, która występuje głównie w krajach trzeciego słownych i osłabia układ limfatyczny. Jest on najbardziej powszechną przyczyną obrzęku na całym świecie.
Obrzęki to widoczne obrzmienia, których skutkiem może być uczucie ciężkości, ograniczenie możliwości ruchowych, zmniejszenie wydajności, bóle spowodowane napięciem skóry, mniej lub bardziej odczuwalne zaburzenia psychiczne. Narastający obrzęk często ogranicza, a z czasem uniemożliwia wykonywanie pracy zarobkowej.
W przypadku schorzeń układu limfatycznego skutkujących obrzękiem farmakologia nie jest skuteczna. Jedynie połączenie terapii manualnej (drenaż limfatyczny) wraz z terapią kompresyjną umożliwia kontrolowanie obrzęku i normalne funkcjonowanie w środowisku. Dodatkowo musi być przestrzegana stała dbałość o skórę oraz wykonywane odpowiednie ćwiczenia.
W poprzedniej części artykułu wymieniliśmy najczęstsze przyczyny obrzęków nóg wynikające z zaburzeń układu naczyń żylnych oraz limfatycznych. Teraz czas na pozostałe przyczyny obrzęku nóg: ciąża, choroby nerek, wątroby, niewydolność serca, niedoczynność tarczycy, urazy, działania leków
Lato, upały – wiele osób zauważa na swoich stopach i podudziach obrzęki: nogi „wylewają się” z butów, skarpetki pozostawiają odciśnięte ślady. Jeśli obrzęki pojawiają się tylko sporadycznie i mijają po dłuższym wypoczynku – nie ma problemu. Niepokój powinny jednak wzbudzić silne, a także często nawracające obrzęki. Mogą wskazywać na poważną chorobę.
Coraz częściej można usłyszeć od kobiet ciężarnych, że lekarz polecił noszenie wyrobów kompresyjnych przez okres całej ciąży. To ma sens! Kompresjoetrapia, bo tak nazywa się sposób leczenia i zapobiegania schorzeniom żylnym, u kobiet w ciąży, w czasie porodu i połogu odgrywa ogromna rolę
Podeszły wiek w wielu ośrodkach jest nadal przeciwwskazaniem do wykonywania zabiegów na żyłach kończyn dolnych, szczególnie gdy, stosowane techniki wiążą się z dużym ryzykiem zakrzepowego zapalenia żył, wzrastającym z każdą dekadą życia. Minimalizacja urazów, krótki czas interwencji oraz stosowane znieczulenie umożliwiające szybkie uruchomienie pacjenta...
